In de figuratieve sculpturen van keramiek die ik maak staat het menselijk lichaam centraal. Het mens-zijn en de kwetsbaarheid daarvan wil ik in de beelden tot uitdrukking brengen, moderne dansuitvoeringen en de foto’s daarvan dienen hierbij vaak als inspiratiebron..

Het menselijk lichaam abstraheer, reduseer ik. Ik laat lichaamsdelen weg die ik niet nodig heb voor de expressie van het beeld. Deze lichaamsdelen herschik ik vervolgens binnen een sculptuur tot een nieuwe harmonische samenstelling waardoor het beeld een ietwat surreëel karakter krijgt.

In mijn jonge jaren heb ik veel aan ballet gedaan, daarom is dans en met name modern ballet voor mij een belangrijke inspiratiebron.

Foto’s van moderne dans gebruik ik vaak als uitgangspunt voor mijn beelden. Het gaat dan om de beweging in de figuren maar ook het gevoel en de expressie daarvan vind ik belangrijk. Het is de abstractie van expressie die mij in moderne dans bijzonder aanspreekt. Zonder anecdotisch te worden, je hoeft niet een verhaal te vertellen om een gevoel uit te drukken. Dat is wat me fascineert aan moderne dans en wat ik tracht weer te geven in mijn beelden.

Het gefragmenteerde lichaam staat voor mij symbool voor de verdeeldheid in de maatschappij, geen houvast hebben losgeraakt zijn. Daaraan gekoppeld is tweestrijd een thema dat mij steeds weer opnieuw bezighoudt. De tweestrijd tussen lichaam en geest. De werkelijkheid tegenover het denkbeeldige, het imaginaire, het virtuele. Een tweestrijd tussen wat concreet is en illusie is. Tussen fysieke pijn en irreële angst – of hoop. Deze tweestrijd is een balanceren en letterlijk en figuurlijk het in evenwicht brengen van lichaam en geest om de controle niet te verliezen.

Biografie

Na mijn middelbare school heb ik op de kunstacademie het vak beeldhouwen geleerd. Ik hak niet, breek niet af, maar bouw mijn beelden al boetserend op. Tien jaar na de kunstacademie wilde ik gaan lesgeven en heb toen mijn 1e graad lesbevoegdheid gehaald. Omdat ik op dat moment het studeren erg leuk vond en nog steeds het gevoel had dat ik nog niet genoeg wist ben ik aan de universiteit kunstgeschiedenis gaan studeren. Na drie studies ben ik nu beeldend kunstenaar, docent en kunsthistorica. Dat bijt mekaar niet. Het werkt als een kruisbestuiving en levert voor mij een meerwaarde op. Het maken van sculpturen is mijn grootste passie. Daarnaast wil ik in cursussen en workshops mijn liefde voor het vak overbrengen. De kunstgeschiedenis is daarbij een onuitputtelijke bron van inspiratie. Ik zie het als een uitdaging om mensen met kunst te verrassen en te prikkelen, zodat ze met andere ogen naar de wereld om hen heen gaan kijken.

In talloze exposities heb ik mijn beelden geexposeerd, welke dat zijn geweest kunt u lezen in onderstaand cv. Ik heb gewerkt als docent / beeldend kunstenaar in projecten op voortgezet onderwijs, cursussen gegeven op kunstencentra en workshops voor bedrijven(zie cv). Inmiddels heb ik ruim ervaring op dit gebied. In mijn atelier in Utrecht (Leidsche Rijn) heb ik deze activiteiten uitgebreid met workshops, cursussen, kinderfeestjes en bedrijfsuitjes.
Kunst toegankelijk en inzichtelijk maken is waar het mij om gaat. Dit doe ik door mijn creativiteit en vakmanschap als beeldend kunstenaar samen met mijn kennis van kunst aan de mensen over te brengen.

CV beeldend kunstenaar Monique Sleegers 2020